შევთვრებით მე და შენ და მთვარე სუფრასთან გვაჩუქებს ვარსკვლავებს ნაცნობი ღამიდან და თუ არ გვაჩუქებს, და თუ არც გვაშუქებს არ მაგას ვიდარდებთ, ან მეტი რა გვინდა?!
ახლიდან დავთვრებით ახალი ფერებით, ფერება, ოცნება, კოცონი და მთვარე, მეყოფა საკოცნად ეგ შენი ხელები, დავთვრებით, ვისურვებთ ღამე არ დამთავრდეს.
მთვარე კი ჩვენს თავზე ხანდახან სამია, ვარსკვლავთა ღრიჭოდან გვიმზერენ ღმერთები. ყველანი თავ-თავის ალაგზე არიან, შენ ჩემით, მაგ შენი თვალებით - მე ვთვრები. |