ამ ლაჟვარდ მთებში სიყვარულით ანთებულ თვალებს
ჰშვენის ლამაზად გამოხედვა და ცერად მზერა,
მშვენება შენი ყველა ვაჟკაცს მოჰკიდებს ალებს,
გული მათი კი უმალ ხდება პლანეტის ხელა.

შენს ლამაზ ხმაში მე უმალვე ვპოულობ შვებას
ჩემში კი მოსჩანს შენზე ფიქრში დიდი ვარამი,
და ვერასოდეს ვერ ვიტანდი უსაქმოდ გდებას,
ჩემი სიკეთე ყველასათვის იყოს არამი.

გეტყვი ამ ლამაზ ქვეყანაზე ერთხელ მოსული,
რომ შენს მშვენებას მე დავხარბდი და ისევ მოვალ,
და ამ საწუთროს ულმობლობით ნატანჯი სული,
გაივლის ყველა ბეწვის ხიდს და შენთან მოვა.