აკლდა შენი ხმა, სათნო იერი, და თუმცა ლექსი წვიმდა დარბაზში, მაინც არ მერქვა მე ბედნიერი. რაც თავი მახსოვს შენ სულ მიდიხარ, და თითქოს სულზე ქუსლით მაბიჯებ, და ისე მივალ ამ ცრუ სოფლიდან, რომ შენში ქალი ვერ გავაღვიძე. ყველა ცოდვილზე მე უფრო ცოდვილს მრევდა რაც ვნების მწველი მეხია, რომ შენი კაბა შენს თეთრ გულმკერდზე, თეთრ ნაფლეთებად გადამეხია. ზოგჯერ თუ ეშმა შენც გაცდუნებდა, ტაძარში ერთი ლოცვაც გშველოდა, შენ არ გაზრდილხარ ამ ცივ ქალაქში, შენ მოსული ხარ სოფლის მდელოდან. ბათუმი...პორტი... ლიმუზინები... და ვნებით მზერა მთვრალი კაცების, შამპანურების დაღვრილი ქაფი, ბროლის ჭაღები და დარბაზები. |
siyvaruli.in:
By nervoza
By nervoza
ჩემი დუმილიც მიითვალე
შენდამი ლოცვად . . .
შენდამი ლოცვად . . .
* * *
ავტორიზაცია
იყიდება siyvaruli.in
ჩვენ facebook-ზე
რეკლამა
 |
რეკლამა
 |
რეკლამა
 |
მინი ჩათი
რეკლამა
რეკლამა
პარტნიორები
WWW.GETOP.IN WWW.TOPSAITEBI.GE For Mobiles დაამატე საიტი |
