 |
რაღაც
ახალი იწყება . . . . ძველის თანმდევი . . . . სიხარულით ვიღებ კარს
ჩემტვის უკვე ნაცნობ გრძნობას . . . . მაგრამ გული შიშიტ მევსება ისევ ისე
რომ გაქრეს ყველაფერი . . . . არ მინდა ხვალინდელ დღეზე ფიქრი, მინდა
დღევანდელი თითოეული წამი შევიგრძნო და ბედნიერება თვალებმა გადმოსცენ . .
. . ვაღებ კარს და გული სიყვარულით უფრო და უფრო სწრაფად სცემს . . . . მე
თვალებსჰი გიყურებ, როგორ მომნატრებია . . . . ხვალ? დაე იყოს ხვალ რაც
იქნება . . . . დღეს ხომ ბედნიერი ვარ, მთელი სხეულით ბედნიერი ვარ . . .
. შენ გვერდით მე სიხარულის ფასი ვიცი . . . . გიყურებ თვალებში და
ვხვდები, რომ ეს ხვალ ზეგ და მერე მერე წლების მერეც გაგრძელდება . . . .
დრომ ვერ შეძლო და ვერ მოკლა ის რაღაც გრძნობა ჩვენსჰი, რაღაც გრძნობა,
რომელმაც წლების განმვალობაში ერთმანეთტი სულ უფრო და უფრო მეტად
დაგვაფასებინა . . . . გიყურებ თვალებსჰი და ვხედავ, რომ შენი გული ჩემი
გულიის დარდს ასახავს, შიშს მომავლისა . . . . მე შენს თვალებსჰი ჩემ თავს
ვხედავ . . . . წლებმა ვერ დაანგრია ჩვენი ერთნაირი შეხედულებები . . . .
რამდეჯერ გვიცდია ყველაფრის დავიწყება, ყველაფრის გაქრობა, მაგრამ რაღაც
აიუხსნელი არა ამ მიწიერი ყოველთვის ერთმანეთს გვაჯახებდა . . . . მინდოდა
თუ არა სულ შენ იყავი ჩემ. გვერდით . . . . მე უშენობამ თითოეული შენთან
გატარებული წამის დაფასება მასწავლა . . . . უამრავი რამ შეიცვალა , ჩვენც
შევიცვალეთ მაგრამ დრომ ერთმანეთის მიმართ ჩვენი დამოკიდებულება დღითიდღე
სულ უფრო და უფრო მეტად გააძლიერა . . . . ფანჯრიდან გავიხედე და შენ
მოდიხარ . . . . ისევ წარსულის მოგონებამ გამიტაცა . . . . ამბობენ ერთი
და იგივე შეცდომას ორჯერ არ უშვებენო . . . . შენთან შერიგება ჩემი მეორე
შეცდომა რომ ყოფილიყო და კვლავ დამეკარგე . . . . ამ შეცდომას მესამედაც
გავიმეორებდი . . . . მე უშენოდ დღითიდღე მაინც მოვკვდებოდი . . . . ჩემი
მეორედ დაშვებული შეცდომა . . . . ჩემი ცხოვრების ყველაზე ლამაზი
გადადგმული ნაბიჯია . . . . კარზე ზარია, გული როგორც ბავშვობაჰში ისე
ცემს . . . . მე შენთვის ყოველთვის ბავშვი ვიქნები . . . . შენ ხომ ზუსტად
ეს გიყვარს ჩემში . . . . |