ნეტა მოხვიდოდე, ახლა...
ისევ, ამიშლიდე ფიქრებს...
ვიცი მაკოცებ და წახვალ....
მე კი, გაკოცებდი იმდენს....

ისევ მიმაწყვდიე, კართან...
ისე მომაცქერდი მტრულად...
ოღონდ მაკოცე და მართლა
თუნდაც, მიმატოვე სულაც....

ტუჩებს გაუფრთხილდი, მაინც...
იქნებ გამოგადგეს, ისევ...
მე ხომ, იმედი მაქვს ხვალის...
და დღეს, უშენობით ვიწყებ...

თვალებს დაგიკოცნი, ურჩებს...
და გულს დაგიამებ, სიტყვით,,,
რჩევას ვუკარნახებ, ვურჩევ...
ისევ შენს სიყვარულს ვიტყვი...

მაინც გაკოცებდი იმდენს...
ვიცი, მაკოცებ და წახვალ...
მე ხომ, უშენობას ვითმენ...
ჰოდა, გამიღიმე ახლა