შემოდგომის ნაღველს გაჰყვა ყვავილების ფარჩა,

ოცნება და იმედები ბავშვობაში დამრჩა...

სულში ზამთრის სუსხი ჩადგა, სევდამ დაიბუდა,

ჩვენ ორივეს რომ გვიყვარდა, ის ხე გაიბუტა...

აღარ მივქრი, აღარ მივდევ იმ ოცნებებს ფრთამალს,

რომ დარეკო, ვეღარ მიცნობ, სევდიანი ხმა მაქვს.

სულში ზამთრის სუსხი ჩადგა, დათარეშობს ქარი,

შენზე ყველა მოგონებას ჩავურაზე კარი...

შემოდგომის ნაღველს გაჰყვა ყვავილების ფარჩა,