რა იქნება, მოულოდნელად შემოხვიდე და ერთფეროვან ღამეებიდან ეს ერთი ღამე გამოარჩიო, დამამახსოვრო. ერთხელ მაინც გადავევლოთ ჩვენი ზნეობის მაღალ გალავანს _ ქვებით კი არა, სიტყვებით ნაგებს: რას იტყვის ხალხი! სირცხვილია! არ შეიძლება!
გადის სიცოცხლე, ჩემი ნატვრა შენს სიზმრებში დაეხეტება, აქამდე აღწევს შენი უხმო გულისძახილი… გადის სიცოცხლე, მივაჟღარუნებთ ზნეობის ბორკილს და როცა ვფიქრობ, რომელიღაც საუკუნეში მაინც შეგხვდები, ამ ქვეყნიდან წასვლას ვჩქარობ, რომ შენამდე გზა შევიმოკლო. |