ვთქვა, ნამუსგარეცხილი ქალის შვილი ვიყო,

ხშირად შევიგინო, _ ჩემი დედა!..

ტრადიცებიდან გავირიყო.

არვინ გაიკვირვოს, _ შეიძლება,

გაპრანჭულ ლაპარაკად დავიღვენთო,

თმა გადავიშალო კულულებად,

ცხვირზე საყურე გავიკეთო.

ვინატრო ანტალია, ან ის `რიო~

სულ არ გავიხსენო ვარძია,

როკზე და რემიქსზე გადვირიო,

ქართულზე ჩავიუბნო: _ `ბანძია~ …

კანაფი გავაბოლო, კუბები მოვითვალო,

ვაჟკაცს ვაჟკაცური არ ვუთხრა,

სამჯერ გათხოვილი ცოლად მოვიყვანო,

გერები მივიღო საკუთრად.

კაცმა, ვიწუწუნო: დედა, მამა, მშია!

ან ვინმეს ჯიბეს ხელი ჩავუყო,

დავკარგო ყველაფერი რაც კი გამაჩნია,

მაგრამ … ქართველობას რა ვუყო.