ქალბატონო... თვალებს სევდა შეპარვია , გამოცვლილხართ... სახე ნაოჭს დაუფარავს. ძველებური არც ღიმილი,არც სიცილი, შეგრჩენიათ. გამოცვლილხართ.... თმებს ჭაღარა უთოვია, ხმაში დარდი და ნაღველი შეგპარვიათ, გამოცვლილხართ.... ნაბიჯიც კი აგრევიათ. ვერ გავბედე ყოველივე თქვენთვის მეთქვა. ნუთუ სევდა იმ ზამთარმა ,რაც ქი თოვა მშვენიერი სხეულისთვის გაიმეტა? ქალბატონო... მაპატიეთ.... მაგრამ ძლიერ გამოცვლილხართ |