მე ვერ ავიტან უშენოდ ყოფნას,არ მიმატოვო ,ვით თეთრმა თოვლმა,არ მათქმევინო,ეს მეგობრობასიზმარიაო,რომ აღარ მოვა.ჰოდა,ოდესმე თუკი შეიტყობ,უფერულდება წუთისოფელი,არ მათქმევინო ,რომ ყველაფერიშეჩვევაა და სხვა არაფერი.თავს ასე ვეტყვი გაბრაზებული,თუ მეგობრობა გამოდგა ფლიდი,ატირებული,გაცრუებული,მარტოდ,უიღბლოდქუჩაში ვივლი.მე ვერ ავიტან უშენოდ ყოფნას,შენი თვალები ბევრის მთქმელია,მე ცხოვრებაში ვეღარ დავკარგავ ,ვინც კი ოდესმე შემყვარებია |