უცხო კაცთან მე ისეთი მხდალი ვარ, გვერდით როგორ დავუწვები, სერ; მე ისეთი პაწაწინა ქალი ვარ, ხომ სირცხვილით დავიწვები, სერ.
მე ისეთი პატარა ვარ, მე ისეთი პატარა ვარ ჯერ, - მე რომ დედას მომაშოროთ - ცოდვა არის, ადრე არის, სერ.
დედამ კაბა შემიკერა ლამაზი, წითელ-ყვითელ საკინძებით, სერ; ხომ დაჭმუჭნით, ხომ წახდება სამოსი, თქვენ რომ გვერდით დამიწვებით, სერ.
შემოდგომის უქმე უკვე გავიდა, გრძელი არის ზამთრის ღამე, სერ; მე იმ ღამეს სხვასთან როგორ ავიტან, არ მეყოფა სითამამე, სერ.
აგერ ქარმაც ამოჰყარა ფიფქები, ფოთოლიც კი არ სჩანს მწვანე, სერ; გაზაფხულზე უფრო დიდი ვიქნები, მოდი, მაშინ წამიყვანე, სერ! |