ისევ მოვა თოვლი...

მიყუჩდება გულში დარდი...

მერე, ისევ გიპოვი და

გეტყვი,

როგორ შემიყვარდი...

ვიცი,

ისევ მოვა ფიქრი...

წლები, შენს სიყვარულს მომთხოვს...

სუსხი დამიბერავს. ვიცი...

ისევ,

გამეტებით მოთოვს...

ვიცი,

ისევ მოვალ, დაღლილს...

ამოგიშრობ ცრემლებს კოცნით...

თოვლს,

სახეში შემოგაყრი...

შენ იქნები, ისევ მორცხვი...

ვიცი,

ისევ დამდევს ლანდი...

შენი მონატრების ფერი...

მახსოვს,

როგორ შემიყვარდა,

შენთან ერთად ყველაფერი...

ვიცი,

უშენობას ახლა...

ისევ, მონატრება ჰქვია...

მოგონება გამიახლა...

თავს, რითმები მომახვია...

ვიცი,

ისევ მოხვალ, მალე...

და სიყვარულს, ისევ მომთხოვ...

ერთად,

გავიღვიძებთ ხვალე...

და უჩვენოდ აღარ მოთოვს...

და მაჩუქებ, ისევ ღიმილს...

დღეს, რომ ასე მიმატოვა...

დამავიწყებ,

ვიცი, ტკივილს...

სიყვარული მოვა, თოვად...

ვიცი,

ისევ მოვა თოვლი...

და შენ მოხვალ, თოვლის გუნდად...

მე ხომ,

შენი შეხება და

მხოლოდ შენი კოცნა მსურდა...

ფიფქებს მაყრის დილა, უხვად...

მინდა,

მოგეფერო ფრთხილად...

შენ ხარ,

თეთრი თოვლის სუნთქვა...