თეთრი გვირილების თოვლში მინდოდა მეპოვნა კოცნა, არ ვიცი დავკარგე როდის, არ ვიცი რამდენი დროა.
თეთრი გვირილების თოვლში ცრემლი, გაბნეული ბროლად, გთხოვ, ნუღა მოიხდი ბოდიშს, ცოტაც და ზამთარი მოვა.
მთხოვენ გვირილები ლოდინს, მე კი ვეღარ შევძლებ მოცდას, ცოტაც და დაჭკნება ლოცვით თეთრი გვირილების თოვა... |