ღამე გაშიშვლებულ მთვარეს აფერადებს... ფოთლებს აფრიალებს ქარი გამეტებით... ფილტვებს დავიბერავ, სულის ჩაბერვამდე... მოდი, ერთ საწოლში ორიც დავეტევით....
ღამე ჩაფიქრებულ მთვარეს ეპარება... ცივა გაშიშვლებულ ხეებს, დალოცვილი... მინდა დაგინახო, მთვარე მეფარება... მე კი, გელოდები ხელებგამოწვდილი...
ღამე ობოლივით დამდევს, მომლოდინე... ვერსად გავექეცი, ვერსად დავემალე... სიზმრებს მივეძალე, შენი მოლოდნით... ვიცი ამ ლოდინში, როგორ დამეღალე...
ღამეს მიგიჟებენ ჩემი ქალღმერთები... ხეებს ეფერება ქარის მარწუხები... მე ხომ, შენს სიყვარულს დღემდე ვაღმერთებდი.... იქნებ მაპატიო,, თუკი გაწუხებდი...
მთვარეს, გაშიშვლებულს, ღამე ავიწყდება... უკვე მერამდენე ღამე, მეორდები... ფილტვებს დავიბერავ... სუნთქვას დავიწყებ და გულში შეგინახავ ადგილს.. გელოდები...
|