უშენოდ დღეებს, მაინც ვემონე... სანამდე გულში ცეცხლი ანთია, მანამდე მოდი, დამაგემოვნე... ვდიე განთიადს, ვდიე მომავალს... და მოგირეკე ცაზე ღრუბლები, მე დღესაც, შენი გულის მონა ვარ... მაგრამ, ხმამაღლა ვერ გეუბნები... გამოდი მზიდან, გამოდი გარეთ... მომწყინდა ასე და გული მწყდება... გახსოვს, ცა ფიქრებს რომ მივაბარეთ... და ყვავილები, წყება და წყება... ახლა, განთიადს ვხვდები შენამდე... ვიცი ახლოა, ვიცი შორია... დაგელოდები გათენებამდე... და გავაგრძელებ ისევ, ბოდიალს... შენი ღიმილი ცაზე ანთია, ვიხსენებ წუთებს, რომ ვერ მამჩნევდი... მახსოვს, უშენოდ ვდიე განთიადს... როცა, განთიადს ფიქრებს ვაჩვევდი |
siyvaruli.in:
By nervoza
By nervoza
ჩემი დუმილიც მიითვალე
შენდამი ლოცვად . . .
შენდამი ლოცვად . . .
* * *
ავტორიზაცია
იყიდება siyvaruli.in
ჩვენ facebook-ზე
რეკლამა
 |
რეკლამა
 |
რეკლამა
 |
მინი ჩათი
რეკლამა
რეკლამა
პარტნიორები
WWW.GETOP.IN WWW.TOPSAITEBI.GE For Mobiles დაამატე საიტი |
