რა უნდა გითხრა? თექვსმეტი წლის ხარ, არაფრის ეჭვი გაკრთობს სრულებით, გგონია, მხოლოდ ვარდისფერია ოცნების ცაზე ღრუბლის ქულები.
ჯერ გაიხარე! ჯერ არც კი იცი, მემკვიდრეობად რომ გარგო ბედმა: შორს გახიზნული შენივე ჯიში და დაკუწული სამშობლოს სევდა;
აწმყოდ ქცეული თქმულება შორი: ამბავს რომ ელის გურჯისტანიდან _ ქართველი ქალი _ მხევალიც აღარ, მძევალი თათრის ჰარამხანისა;
კაცები _ ღვინით და არყით ვითომ რომ იგრილებენ გულებს დარდიანს; შემოსეული ქვეყანას ურდოდ ათასნაირი ჯურის პარტია.
შენ კი... შენ ჯერაც თექვსმეტი წლის ხარ, არაფრის ეჭვი გაკრთობს სრულებით, გგონია, მხოლოდ ვარდისფერია სამშობლოს ცაზე ღრუბლის ქულები |