ფანჯარა გამოვაღე, მზე უკვე ჩადიოდა... ცხოვრებას ერთი დღე კიდევ აკლდებოდა. ვინ იცის, იქნებ ბოლო დღე ღამდებოდა და ამით ჩემი ცხოვრება მთავრდებოდა... მაგრამ, რატომღაც, ეს არ მადარდებდა, ერთი რამ მაფიქრებდა, ერთი რამ მადარდებდა : შენ ვერ გაიგე, _ აი, ეს მადარდებდა... ისე მოვკვდებოდი, ვერავინ გაიგებდა, რომ შენზე ფიქრები იმ ქვეყნად მიმყვებოდა... ო, ღმერთო ჩემო, რა იქნებოდა ისე მოგეკალი, არვინ მყვარებოდა... |