შემძულდა ნატანჯი თვეები წინ როა,
ტრიალებს უმიზნოდ ეს ბედის ბორბალი
ეს მერემდენეჯერ წყეული ზიროა.

ასფალტზე დაგდებულ ნაბიჯებს მივყვები
ეს შენი თვალები არ მიმზერს,მაბრაზებს
მომწყურდი,გინატრე,დამწყევლა ცდუნებამ
დახრჩობის პირამდე ვიოკებ ნაფაზებს.

შუა გაზაფხულს ვიცეკვებ ნუშებთან,
ვილოცებ ალუჩის პატარა კვირტებით
თავსხმა წვიმაში ვარსკვლავებს აგინთებ
ჩვენ ამ სამყაროს ძალიან ვჭირდებით.

ნესტიან დუქანში უკრავენ როიალს
ღვინოში დავახრჩვე სევდა და დარდები,
ასე ნუ მიმზერთ,საბრალო მგზავრი ვარ
ამ ჭიქას დავცლი და დაღლილი ავდგები.

გარიყულივით დავდივარ მარტო ვარ
ჯოჯოხეთს ვნატრულობ,მათხოვეთ ბებუთი,
ადგილი ვერ ვნახე მე ამ ცხოვრებაში,
სიყვარულს ვეღარ ვგრძნობ რამდენიც მეკუთვნის.