მტკვარი მოღელავს, ზვირთები
დუდუნით მოიმღერიან,
გროვად პატარა ბიჭები
სერიდან გადმოსცქერიან.
გაფაციცებით უმზერენ
თავქვე მიმავალ ტივებსა,
შორს აყოლებენ, ძაან შორს
ცინცხალა თვალის სხივებსა.
__ მტკვარო, ნუ ღელავ! ქარო, შენც
გრიალი დაიდუნეო,
მამები მშვიდობიანად
დროზე შინ დაგვიბრუნეო.
გვისმინეთ თხოვნა-ვედრება
მამის პატარა შვილებსო,
თქვენი ღელვა და ზუზუნი
მშობლებს ნუ აგვატირებსო! |