მოდი, თუ მოხვალ, ოღონდ კი მოდი, მარტით, აპრილით, გინდა მაისით, რა ხმა ჰქონია უსიტყვო ლოდინს, წყალზე ტყდება და მთებში გაისმის.
თოვლივით მოდი, ან მოდი წვიმად, გამანდე გზები ციდან მიწამდე, მე ხომ ბეთლემში დიდი ხნის წინად ციდან მოსული კაცის ვიწამე.
თოვდი და თოვლის გფარავდა ბლონდი, გაწვიმდი... წვიმა ბინდავდა მზერას, მოდი თუ მოხვალ, უბრალოდ მოდი, ან ბედად მოდი, ან ბედისწერად. |