მთვარესთან საკეკლუცოდ გამოსულა

ცაზე ვარსკვლავების დასი,

მინდა,რომ შევსვა სადღეგრძელო

ღვინით ამივსეთ თასი.

მარტის პირველ დღეებს გაუმარჯოს

ხასიათი რომ აქვს ქალის,

მთის იმ თეთრ მწვერვალებს გაუმარჯოს

ნამად რომ იქცევა ბარის.

ბალახის ღეროებს ამწვანებულს

რიჟრაჟზე რომ აწევს ცვარი,

მორცხვად ყელშეღერილ ყოჩივარდებს

თვალს რომ შეგავლებენ წამით.

ტოროლას გალობას განთიადზე

სიყვარულს რომ აქსოვს ხმაში,

თევზების მაცდურ ტანის რხევას

მდუმარედ გიხმობენ ზღვაში.

ქალის მოშიშვლებულ გულმკერდს ათქვირებულს

ჟრუანტელს რომ გგვრის ტანში,

მზენაქსოვ დალალებს,მხრებზე დაყრილს,

რომ ეწეწება ქარში.

ლამაზი ღამეების გიჟურ თევას

სინათლე რომ ახლავს მთვარის,

მოდით იმ გაზაფხულს გაუმარჯოს

სურნელი რომ უდის ქალის...