ყველაფერი ამით არ მთავრდება... მე თუ წავედი, იმას არ ნიშნავს უკან გამომყვე, ერთის სიცოცხლით ... ერთის სიკვდილით ... არ იწონება მთა და გორები, იყავი ლაღი და ბედნიერი, მეც მალე მოვალ, გეამბორები, და ვით ჭადრის ხე, და ტირიფების, ცრემლად დაშვებულ, მწვანე ფოთლების, ვხედავ შენ სახეს, ოდნავ სევდიანს, ნუ სტირ გილხინდეს... მე თუ წავედი, ასე იყო ალბათ საჭირო, ნუ სტირ, გეყოფა, თორემ გახდება სახე შენი სხვისთვის უჩინო, ერთის ყოფნით ... ერთის არ ყოფნით... არანაირი ცვლილება ცაზე, არანაირი ცვლილება მიწას, არანაირი ცვლილება წყალზე. გუშინ ვიყავი, დღეს აღარავარ, ხვალ შენც წამოხვალ, გავხდებით ერთნი მიწა იყავ და მიწად იქცევი! სანამ ცოცხალ ხარ, ადიდე გმერთი! |