"ადამიანს თავისი მომავალი რომ სცოდნოდა,სიცოცხლეს ვინ ისურვებდა.წარმოიდგინე მარტო უბედურების წინათგრძნობა რამდენ ამაო წუხილს გვანიჭებს,უბედურების მოლოდინი კი მოგვიწამლავდა მთელი სიცოცხლის დღეებს.ის კი არადა,აწმყოსაც არ უნდა ჩაუფიქრდე ღრმად.ზეცამ აზრი საჭიროებათა გასათვალისწინებლად მოგვცა და საჭიროებანიც შეგვიქმნა,რათა ჩვენი აზროვნება შემოეფარგლა" "შეყვარებულის სული ყველგან ჰპოვებს თავისი საყვარელი არსების კვალს.არც დღესა და ღამეს,არც მარტოობის სიმშვიდეს,ამდენი მოგონებები რომ მოაქვთ,არაფრით არ შეუძლია ადამიანს სატრფო დაავიწყოს." |