მე მთვარემდე ფეხით მივალ
და შენ მეტყვი რომ,გიჟი ვარ.
შენს გზაზე თუ დავეცემი,
შენ წახვალ და გამექცევი.
მეტყვი ,,უნდა გიბატონო'',
ალბათ გეტყვი ,,კი,ბატონო''!..
ღამით მარტო მეშინია,
ჩემზე იტყვი-,,შეშლილია''.
გულში ხარ და აქ ხომ არი...
თუმცა მქვია მათხოვარი.
გადარეულს მიწოდებ და
ხელს არ გამომიწოდებ და
უშენობის შიში ხარობს,
მიყურებ და ,,გიჟი ხარო''...
შენს სიყვარულს მე სულ ველი,
კიდევ ერთი მე სულელი.
გულზე მძიმე ლოდი არი,
ჩემზე იტყვი ,,ლოთი არი''...
ალბათ შენთვის ლაქა ვარ და
მაგრამ მე ხომ აქა ვარ და
ხმელი ვარდის ნარგავი ვარ,
გამიტანე,ნაგავი ვარ...
ბარიერებს ვეღარ ვლახავ,
დამტოვებ და ვეღარ მნახავ |