მეფე,რომელ არს სული ჩემი და ქალაქი,გვამი ჩემი. კვდებოდა მეფე,მძიმედ,მეფურად, არც დანანება,არც ლაპარაკი, სიცარიელე ქალაქს ეხურა და ვერ ამჩნევდა ამას ქალაქი. ცივ სასახლეში იდგა სიბნელე, ცივ სასახლეში მეფე კვდებოდა, იყო დუმილი გასაკვირველი და სინანული წვეთდა ზემოდან. მაგრამ ზეიმი იყო ქალაქში და თაყვანს სცემდნენ ყინულის კერპებს, თან არ იცოდა სრულად არავინ, რომ სასახლეში კვდებოდა მეფე. ვეღარ უძლებდა ხალხი ქეიფებს და გიჟდებოდა ჟივილ-ხივილით, უკანასკნელად შეკრთა ხელმწიფე როს უცნაური იგრძნო ტკივილი. შეიძრა მიწა,შეიძრა ზეცა, იყო გოდება,იყო ღაღადი და აღმართული კერპიც დაეცა, ისე უძლური,ვითარც ქაღალდი. დაჰქროდა ქარი,გიჟი და შმაგი, სასახლისგანაც დარჩა სართული, თუმც ვერ ამჩნევდა ამას ქალაქი, ყინულის კერპის გლოვით გართული. |
siyvaruli.in:
By nervoza
By nervoza
ჩემი დუმილიც მიითვალე
შენდამი ლოცვად . . .
შენდამი ლოცვად . . .
♥ ℒℴѵℯ ♥
ავტორიზაცია
იყიდება siyvaruli.in
ჩვენ facebook-ზე
რეკლამა
 |
რეკლამა
 |
რეკლამა
 |
მინი ჩათი
რეკლამა
რეკლამა
პარტნიორები
WWW.GETOP.IN WWW.TOPSAITEBI.GE For Mobiles დაამატე საიტი |
