ჩვენს შორის გზები მონატრების ქარავანია, ცხრა მთის გადაღმა გელოდება ფიქრთა მეზღაპრე. შავი მელანი დილამ მთვარის ყანწით დალია, ცამ აალაგა ნასუფრალი ღამის აღაპის.
სიარულისგან შემოაცვდა ძირი ქალამანს.... ხურჯინს ამძიმებს აბლაბუდა ძველი ამბები. არ დაიჯერო, რომ შაჰრაზადს გული არა აქვს, თუ შეგიყვარა, შენც ზღაპრულად შეუყვარდები.
მე დავაჩოქე შენს კარებთან სევდის აქლემი. ბედუინივით უდაბნოში სიკვდილს ვაპირებ. ყველა ოაზისს შენს საოცარ სახელს ვარქმევდი და ახლა მხოლოდ მონატრება თუ ამატირებს.
მღამიობი ვარ-მე, წყვდიადის უფრთო მერცხალი, მუზების სევდა, უძინარი ღამის მელექსე. შენს დაბრუნებას მეათასედ კიდევ ვეცდები და არასოდეს დავაღამებ ათასმეერთეს....... |