სასიყვარულო პოეზია

თავი ვეღარ გავანებე წერას,
ღარიბულად, ჩემთვის ვირითმები,
ვიცი, უკვე ვერ მივწვდები მწვერვალს,
გვიანია, მითეთრდება თმები.

და თუ რამე დამალულა გულში,
მინდა ,რომ თქვენც იცნოთ ჩემი სუნთქვა,
ვერ დავცალე გრძნობა სიყვარულში,
(თუმც, არასდროს არ ვყოფილვარ გულქვა).

უკვე მელის შუქი, თუ წყვდიადი
და სიცოცხლის გასაყარზე ვდგავარ,
თითქოს, კიდევ ერთი განთიადი,
სასუფევლად გამზადებულს ვგავარ.

ეს ზაფხულიც ერთფეროვნად გავა,
მეც გავყვები სექტემბერში ქარებს,
ახლა, უკვე მინდა იავნანა,
თითებზე ვთვლი შემორჩენილ წამებს.

ცას შევცქერი და სიმშვიდეს ვნატრობ,
ფანჯარასთან, სარეცელზე ვწევარ,
სიჩუმეში მე ვყვიროდი მარტო
და სიჩუმე ახლა,უკვე მე ვარ.

თავს კი, მაინც ვერ ვანებებ წერას,
ღარიბულად, ჩემთვის ვირითმები,
ვიცი,უკვე ვერ მივწვდები მწვერვალს,
გვიანია, გამითეთრდა თმები..

მთავარი	ვიდეო	მუსიკა	გამონათქვამები
სიყვარული თავდავიწყებაა	დაკარგული სიყვარული	ნიკო გომელაური	სიყვარული და ურთიერთობები
ისტორიები	ქორწინება	mk1979	სადღეგრძელოები
რჩევები	ასტროლოგია	...	სხვადასხვა

შემოქმედნი

სურათები

მწერლები

გამოკითხვა

ავტორიზაცია

იყიდება siyvaruli.in

ჩვენ facebook-ზე

რეკლამა

რეკლამა

რეკლამა

მინი ჩათი

რეკლამა

რეკლამა

პარტნიორები

სტატისტიკა

	500