ზამთრის თეთრი ნისლი შემოაწვა ზეცას წვიმა სისასტიკით შემოდგომას რეცხავს
ამ დარდიან ამინდს ან ამ ფიქრის კვირას
არ გავყიდი ოქროდ და არც მივცემ ლირას
შემოდგომის ბრძოლით გაშიშვლებულ ხეებს
ბრძოლის სისასტიკე ამჩნევიათ ტყეებს
სადღაც გოგო ტირის როიალი უკრავს
მარტშინაჩუქარვარდსდეკემბერშისუნთქავს
ზამთრისქარისსიმიარჩერდებაწამით
აფხიზლებენქალაქსეკლესიისზარით
ღრუბელსმოვიპარავმზეიქნებაჩემი
გაზაფხულთანერთადშენჰორიზონტსველი
ამდარდიანზეცასანამღრუბლისქულას
ველოდებიიმდროსმზერომდაიხურავს
მარტში შემიყვარდი ზამთრი სწვიმამ მოგკლა
შენი სუნთქვით ზეცა თეთრად დაიორთქლა
მალე ზამთრის ნავი აუშვებს თეთრ აფრებს
და გრძნობების ქალაქს ზეცას გადააფენს
მოვიარ ავ თოვლში გაზაფხულის იებს
შევადარებ შენი ნაზი სახის იერს
ამ სევდიან ქარში ამ სტრიქონს ვწერ შენით
ზამთრის სიცივეში სითბოს გადარჩენით |