როგორ მჭირდები ასე ამაყი,
ასე სათუთი მშვიდი თვალებით
გახსოვს საღამო, მთვარე კვდებოდა,
კვდებოდა ჩუმი გარდაცვალებით.
მინდა მოგენდო როგორც ცას ჩიტი,
როგორც მდინარეს ნაკადულები,
ვიცი მაჯობებ ამ სიყვარულში,
მაგრამ ჯიუტად გედიდგულები
და თუნდაც მქონდეს ყალბი იმედი
შემოვალ შენში ზეცის ფერებით
მინდა შევიგრძნო დიდი სინაზე
და სიძლიერე შენი ხელების!
როგორ მჭირდები ასე ამაყი,
ასე სათუთი მშვიდი თვალებით
გახსოვს საღამო, მთვარე კვდებოდა,
კვდებოდა ჩუმი გარდაცვალებით.
ჩემი სიცოცხლე დროებითია,
ამიტომ ნუღარ დამითარიღებთ.
ჩემი სიკვდილიც დროებითია,
ამიტომ ცოტა რამე დამითმეთ.
ეგ სიყვარულიც დროებითია,
იჩქარეთ, გულის კარი გამიღეთ,
ამ ქვეყანაზე სიკვილ-სიცოცხლე
დროებითია, რად ვერ გაიგეთ |