მზე ნელა ჩადის და დგება ჩრდილი,

გარშემო ძველი ძეგლები დგანან.

ო, ვიღაც ქალი საფლავთან ტირის,

არყოფნის შიშმა მეც ამიტანა.


ქარმა ფოთოლი კვლავ შეარხია,

თანაც ბეღურამ ყივილი მორთო.

და ყვავილივით აგერ მარხია

უცნობი ქალი: ალლიდი ოტტო!




უცნობი გერმანელი ქალი, დაკრძალული გერმანელების ყოფილ სასაფლაოზე, პოეტმა მას საგანგებო ლექსიც კი უძღვნა, გადმოცემით, გვარის თავისებური კეთილხმოვანების გამო.