(ექსპრომტი) დაიწყო ასე სიკვდილი დილამდე როდესაც, ჩამოდგა თვალში სიბნელე, კარიდან გავედი , ციხის შიგნითაც ჩამოინგრა დროის გროტესკი, გლობუსის ტრიალით შევცვალე გრძედი განედით.
სტერლინგის რაღაც ნატეხები ყრია მიწაზე, მიტოვებული სახლივით, რომ ფასი არა აქვს, გუშინდელი დღის ფანტაზია მაშინ ვიწამე, რომ გავეკიდე აქლემების უხმო ქარავანს.
ლაბირინთების ხვეულები ჰგვანან ხასიათს, როცა ახლოს ხარ ვემსგავსები უემოციოს, როცა არა ხარ, ემოციას მეტი ფასი აქვს... ანუ უთუოდ სიგერატი უნდა მოვწიო. |