აი, გრიგალმა გაიტაცა წითელი ლერწი

ვაზის-ბუნების!

მერი! მე ისევ მენატრება ჩუმი ალერსი

არდაბრუნების!

წყვილი ცხენები, ეტლი სწრაფი, ზრუნვა მზიანი,

რაღაც სხვაგვარი.

მოსვლა ფერების: ვერონეზი და ტიციანი

და ნიაღვარი.

ვიცნობ ბაგეებს, ვიცნობ ხელებს! ათასი მხვდება

ბაგე და ვარდი...

ნუთუ: ზეცაო, ვით მე მიყვარს შენი დიდება,

ისე გიყვარდი?