რომ დამენახა რამე ნათელი და მოვიგონე ნეტარნი დღენი და გაზაფხული უკანასკნელი. რა ადრე მოკვდა. რა ადრე მოკვდა! ახლა ღამეა... ქვითინებს ქარი, რომ გამახსენოს ტკბილი წარსული და მოგონების სახე ნეტარი. მაგრამ ვის ველი. ან რად ვღონდები, განა არა მაქვს წინ მომავალი? რად ჩავიგონო გზის უმიზნობა. რად ავარიდო სიცოცხლეს თვალი? ვის შევუშინდე? რას შევუშინდე? დავიწყებული სად არის ჩრდილი? დაბრკოლებები? - უამისოდ ხომ არც გმირობას აქვს ქვეყნად ადგილი? წავალ, გავყვები ამ სევდიან გზას, ზღვათა ქუხილით. წყალთა ლიკლიკით... და დავამკვიდრებ დაღლილ სიცოცხლეს შორს, სხვა ედემში! შორს, ჩემს ბედს იქით! |
siyvaruli.in:
By nervoza
By nervoza
ჩემი დუმილიც მიითვალე
შენდამი ლოცვად . . .
შენდამი ლოცვად . . .
ბედის იქით
ავტორიზაცია
იყიდება siyvaruli.in
ჩვენ facebook-ზე
რეკლამა
 |
რეკლამა
 |
რეკლამა
 |
მინი ჩათი
რეკლამა
რეკლამა
პარტნიორები
WWW.GETOP.IN WWW.TOPSAITEBI.GE For Mobiles დაამატე საიტი |
