|
ბედიერება უბედურებით ბედნიერებას დანახვა უნდა, უბედურებას მხოლოდ შეგრზძნება, სიყვარულს მთელი გული სჭირდება, აი,სიძულვილს წამიც ეყოფა. ბედნიერი ხარ,როცა უყვარხარ, უბედური კი,როცა აღარ გყავს, სევდა ყოველთვის იმ წამს გეწვევა, როცა სიყვარულს აღარ უყვარხარ. ბედნიერებას დანახვა უნდა, გულის ტკენას კი ცუდის თქმაც კმარა, მეგობარს მხოლოდ გვერდში დგომა და სიყვარულს მხოლოდ ფიქრი და ზრუნვა. ბედნიერია,ვინც ტკივილს ებრძვის, და მთელი სულით სიკეთეს ელტვის, ვინც ამ ქვეყანას ეტრფის და ნანობს და ცოდვებისთვის ლოცვას მიმართავს. უბედურება მხოლოდ წამია, ბედნიერება მთელი ცხოვრება ის,ვინც წამისთვის ცოცხლობს,არსებობს, უბედურებაც ხშირად ეწვევა. თუ გინდა იყო ლაღი,კეთილი, ბედნიერის არსს ბოლომდე ჩასწვდი, მხოლოდ მაშინღა გაიგებ,იტყვი: ბედნიერი ვარ,ვარსებობ,ვიღწვი. ერთი წამითაც არ ღირს იმის თქმა: უბედური ვარ,რად მოვევლინე... თუკი უფალმა შენ მოგავლინა, ბედნიერება შენც მოგანიჭა! უბრალოდ ყველა სხვადასხვა დოზით ბედნიერებას სხაგვარად იღებს, თუ ერთი წამით უბედური ხარ, მაშინ ცხოვრებაც მახეს დაგიგებს. და თუ მიელტვი ბედნიერებას, მაშინ სამყარო დიდ კოშკს აგიგებს. შემდეგ გაიგებ ბედნიერის ხიბლს, შესძლებ გაერკვე,ბოლომდე ჩასწვდე, ბედბიერი ვარ დღეს რომ ვარსებობ, უბედური,რომ აღარ არსებობ. |