ჩვენი იფნის ტყიდან ისმის

ხმაურობა უძოს ხევის,

გადმოისმის, გადაისმის

ხმა ზვირთების მიმოხვევის.

რაღაც ნაცნობ სიხარულს მგვრის,

უძოს ხევო, ჟღერა შენი,

შინდისიდან ნიავი ჰქრის,

ტყის ფოთლების ამაზრზენი.

მოსვენებას შესთხოვს ვისმეს?

კი, მაგრამ ვის? ჰე, ვის? ჰე, ვის?

აივანზე ტყიდან ისმის

ხმაურობა უძოს ხევის.

1955