მოფენილი ქალებით,

სავსე იდუმალებით,

ქარვად მონაზმანები,

სივრცით დანათავები,

იშლებიან ყანები,

როგორც ვეფხვის ტყავები.

სამხრეთივით ვნებიან

მხარეს ეშურებიან

ჭაობების იხვები,

სიმაღლეებს მიჰყვება

ფიქრი, ოქროს ნავებით.