ის, როგორც დედა მშობელი,
თავის შვილების ლოდინში,
ოცნებობს გულში ჩაგიკრათ
და მოგიხადოთ ბოდიში.

რადგან ცხოვრებამ ყველანი,
თქვენ დედის უბეს გაგყარათ,
მაგრამ თქვენ გელით იცოდეთ,
თქვენი სამშობლო პატარა.

თქვენ ქართლის დედა გეძახით,
მტკვარი, არაგვი, რიონი,
თქვენი ქვეყანა გეძახით,
ლექსებით გალაქტიონის.