უდაბურ უდაბნოს ქვიშიან ქარებით სიგიჯე ამიტანს...

სფინქსის მდუმარებით მომაჯადოვებელ თვალების ტყვეობით,

მივალ და აგიგებ, ნაქებ და ნადიდებ მზისფერ პირამიდას.

ნილოსის ტალღებში, მზისფერი ქაფიდან იშვება ვენერა...

მერე რა, რომ ერთ დროს მავანნი უმღერდნენ მერის და შაგანეს?!

ზეცას შეაქანებს შენი სისადავე! სხვისი ხარ? მერე რა?!