მოგენატრები, მოგენატრები როცა კვირტები ხეებს დასცვივა, მოგენატრები როცა თეთრ ფიფქებს, ციდან დაშვებულს ის სილამაზე სულის სიშფოთე აღარ მოჰყვება. გიჟმაჟურ გრძნობას ვეღარ შეიგრძნობ, და ვერ შეხედავ თოვლის ფანტელებს, რადგან ეს გრძნობა მე ჩემთვის მიმაქვს, და შენ გიტოვებ მარტო ფანტელებს. მოგენატრები მთვარიან ღამეს, გარიჟრაჟებულს ბევრჯერ მინატრებ, მოგენატრები მაგრამ უეცრად, ჩემს გულის სითბოს უკვე სხვა შესცვლის. მოგენატრები როგორც არასდროს, მაგრამ მე უკვე შორს გავფრინდები, მომენატრები და ავტირდები, მაგრამ ოდესმე ესეც მორჩება. |