არ დამიჯერო, მე სიყვარული დღემდე არ ვიცი, როგორ ყვავილობს! როგორ იხსნება ყველა სარკმელი და სული როგორ მღერის ალილოს.
მე სიყვარული დარდი მეგონა... ის არ ყოფილა, თურმე სულ სხვაა! მადლი ყოფილა! მადლი ყოფილა, მე კი მეგონა, - ზეცის რისხვაა!
მე სიყვარული ცრემლი მეგონა მონატრების და გადავიწყების... არ მოგეშვება, ვიდრე არსებობ, ვიდრე კვარივით არ დაიწვები!
მე სიყვარული ზარი მეგონა, გამოტირება საკუთარ სულის, როცა, ვითარცა უბელო თეთრონს, ვერ დაიოკებ ურვას და წყურვილს.
ო, რა ამაოდ გელოდი. თურმე, და რა შორსა ხართ გზანო განვლილნო... არ დამიჯერო, მე სიყვარული დღემდე არ ვიცი, როგორ ყვავილობს |