მთელ ღამეს , მთელ ღამეს , ღამეს დღე ესიზმრა, დღე ასე ახლოა, დღე, როცა მე შენი კვლავ ნახვის სურვილით, დავივლი ქუჩებს და აღარსად შემხვდები
სადა ხარ ?...სად ფეთქავს იანვრის მზის შუქი, შენს თმებზე , შენს მხრებზე შეხების სურვილით მე ისევ გავყვები გაცრეცილ პროსპექტებს.... მერე რა , თუ დავრჩი ჩაკეტილ კარს მიღმა !... მე ისევ ჩურჩულით ვიტყვი რომ მჭირდები, და ალბათ ვერასდროს , რომ მე შენ მიყვარხარ...
ზამთრის გრძელ ღამეში , იანვრის ცივი მზე, დღე----- ღამის სიზმარი, ღამე----- დღის სიმძიმე...
მე მაინც მიყვარხარ. |