მე მიყვარს ფიქრთა ფიფქებრივ თოვა,
მე მიყვარს როცა ჩამოთოვს დრო და
გაიყინება წარსული ცხადში,
რომელიც ცხადად ვერასდროს მოვა.
მე მიყვარს თოვა, როცა თვეს თეთრად,
რადგან ამ თოვლში მხოლოდ შენ გხედავ.
რადგან მოხვედი შენ იმ დღეს ჩემთან,
როგორც ლამაზი ფანტელი ქვეყნად.
მე მიყვარს ფიფქთა ფიქრებრივ თოვა,
რადგან ამ ფიქრში მხოლოდ შენ მოხვალ... |