რისთვის ვენდურით ბედს?
ხსნა ხომ ჩვენს გულში დევს,
თუ გავანათლებთ გონებას
სამყარო გაშლის ფრთებს.
რისთვის ვენდურით სხვებს?
ჩვენ ხომ თავად ვქმნით ბედს,
განა მწეველებს ესმით?
ტამბაქოს ნუ მოწევს ბევრს.
რისთვის ვღრით ცრემლებს ბევრს?
ხსან ხომ ჩვენს თავში დევს,
სხვის შეცდომებზე სწავლით
ამ გზით გავიგებთ ბევრს.
რისთვის გავისვრით ქვებს?
სხვებში რად ვხედავთ მტრებს
ჩვენ ხომ ჩვენივე ქმედებით.
თავადვე ვიწყობთ ბედს.
რისთვის ვარსებობთ დგღეს?
სითბო ვაჩუქოთ სხვებს,
დავდებთ სიკეთის მარცვალს
ცოდვებს მოვიხსნით ბევრს.
რატომ ვენდურით ცხოვრებას
ასევე ჩვენივე ბედცს?
განა ცხოვრებამ დაგვპირდა
უხვად სიყვარულს ბევრს?
დღეს თუ ცხოვრებამ გიმუხლთა,
ნუ გაახარებ მტრებს,
ხვალ სიხარული დადგება
თუ გააქანებ ხელს.
ნუ ებუტები ცხოვრებას იგი გასწავლის ბევრს,
თუ ამას ალღოს აუღებ
ელოდე ბედნიერ დღეს. |