მინდა, რომ შენი ისევე მწამდეს,
როგორც ბავშვს დედის, როგორც მზეს მთვარის,
რომ მიქარვებდე ყოველგვარ დარდებს,
მარადისობად მიქციო წამი...
გიყვარდეს ჩემი გულუბრყვილობა,
გეღიმებოდეს ჩემ შეცდომებზე,
თორემ მზე დილას ისე ტიროდა,
იმისი ცოდვით მე დავიკვნესე.
არა გჩვეოდეს გამოდევნება,
მისავიწყებელ ათას წვრილმანზე,
შეხედე მტრედი მტრედს ეფერება,
ქალს კი რა შვენის, მაინც სინაზე...
გახედე ზეცას როგორ ენთება,
ვაზს ატმის კვირტი შეჰყვარებია,
და თავის შტოებს იქით ეწევა,
სადაც კვირტები უკვე სკდებიან...
მინდა, რომ გვქონდეს ერთი მიზანი,
თუ ერთად ყოფნა გვარგუნა ბედმა,
რომ ეს ტუჩები ალუბლისანი
მუდამ ითხოვდნენ სიყვარულს შენგან... |