შენს ძუძუს თავებს-ალუბლის მარცვლებს
დავკოცნი, როგორც ლალის საყურეს.
მზე ასუფთავებს ვნებებს და განცდებს
და აღგზნებული ტანზე დაგყურებს.
შენ გაშლი მკლავებს, ფეხებს და თრთოლვით
დაუცდი ნუშის დაკვირტულ რტოებს.
გაზაფხულს კლავენ უხეში თოვლით
და როგორც გუშინ მე გტოვებ! გტოვებ!
მე მოვალ დილით, როდესაც შენში,
სიზმარი ბოლო აკორდებს აიღებს...
და ისეთ შიშველს აგიყვან ხელში,
შერცხვება თოვას და გადაიღებს.
მიგაწვენ ვარდის ფურცლების ზვინთან,
ხარ-ირემივით მოგიძოვ ვნებას.
და ისევ ბარდნის და შენთან მინდა,
და რაღაც ჩვენზე უზომო ხდება.
მზე დადნა შენი განცდების ცქერით,
გაიძრო ზეცა და შენსკენ მოდის.
და ვდგავარ, როგორც სამყაროს მცველი,
და ვიბრძვი შენი სურნელის ტოტით. |
By nervoza
