ნება მომეცი დაგიჩოქო და სანთლები გწირო, ეს მცირე მსხვრპლი არ გაიოცო და არც იძვირო, რა ვქნა ქალი ვარ და ეს გრძნობაც მიტომ ქალურობს , არაფერი ვარ უშენოდ და უსიყვარულოდ.
რა უნდა ვიყო სიცოცხლე ხომ ქალად მარგუნეს, და იასავით ნაზი სული შთაჰბერეს ჩემში, ვერც დედამიწას ვაჟკაცივით გადავაბრუნებ, ვერც ახალ რუსთველს ვეღარ მოგგვრით თამარის ეშხით,
მაგრამ ქალი ვარ სულ უბრალოდ მაღალი სულის, რაც რამ დარდია ჩემს გულშია ბიწად ხმობილი, არ მწამს სიცოცხლის დასაწყისი, არც დასასრული, სიყვარულისთვის ვარ მარტოდენ ქალად შობილი,
ამიტომ მინდა დაგიჩოქო და სანთლები გწირო, ისე არცარა გაიოცო და არც იძვირო, რა ვქნა ქალი ვარ და ეს გრძნობაც მიტომ ქალურობს არაფერი ვარ უშენოდ და უსიყვარულოდ. |