,,მინდა ეგ თვალები არ მახსოვდეს,
ამას უაზრობა ეწოდება.
აღარ მომენატრო არასოდეს,
რადგან ჩემი თავი მეცოდება.
როგორ დაივიწყე ყველაფერი,
როგორ დავიჯერო არ გახსოვდეს
ვეღარ დამამშვიდებს ვერაფერი
როცა აღარ გნახავ არასოდეს.
აღარ გამახსენდეს ვის ვედრები,
აღარ ვიძინებდე ცრემლიანი
აღარ ვიღვიძებდე იმედებით,
აღარ დამცინოდეს ჩემიანი...
ასე ცხოვრებაში დამეკარგე
გრძნობა შევილახე ნაჩუქარი,
გულში სამუდამოდ დამებარგე
ღმერთის ერთადერთი საჩუქარი." |