მალე ფერგადაშლილი, ამწვანდება ტყე-ველი, გაიშლება ყვავილი, სურნელების მფრქვეველი; გაცოცხლდება დაფნარი, მთის მწვერვალი, ტყის პირი, და დაივლის ნარნარი გაზაფხულის ზეფირი. წყნარი სევდა მეწვევა, წამიღებს სიმთა ჟღერა; ნისლით გამოერკვევა ჩემი გულის სიმღერა. ქვებს, ბალახებს დაატკბობს ჰანგი თავისებური, მკაცრი - მაგრამ ლამაზი, ნაზი - მაგრამ ველური. როდი მიყვარს, გულისთქმა თუ ნაღველს არ ერევა, ათას ხმაში ჩემი ხმა ამ ხმამ განაცალკევა. როდი მიყვარს, გულისთქმა თუ გულმავე არ ჰპოვა, ათას ხმაში ჩემი ხმა ამ ხმამ განამარტოვა... |