მიყვარხარ, ჩემო...
ჯერ არ მითქვამს არასდროს, თუმცა,
ვფიცავ, ყოველ წუთს ამას ვამბობ,
უსიტყვოდ, სუნთქვით...
სიყვარული ხომ
სიტყვებია ხანდახან მხოლოდ, 
ან იქნებ მეტიც...
მისით ხედავ სამყაროს თუკი...

მიყვარხარ, ჩემო...
ახლა გეტყვი, იცვლება რამე?!
არ მგონია, რომ
გაიზარდოს ეს გრძნობა მეტად...
ექოც კი იტყვის,
სულ უბრალო  სიტყვაა რადგან,
სწორედ ამიტომ
მერჩივნა, რომ სულაც არ მეთქვა...

მიყვარხარ, ჩემო...
დაგიწერე რამდენჯერ ლექსში,
შენს სიყვარულზე ვუყვებოდი
კლდეებს, ქარაფებს...
ჩემი ცხოვრების სიზმარი ხარ,
ისე ლამაზი,
რომ სიყვარულსაც,
ჩემო, მე შენს სახელს დავარქმევ!