შენ ჩემო ცხოვრების ამოუცნობო ფიქრთა კამარავ, მე შენ მოგიძღვნი გაზაფხულზე ვარდთა კამანდას მტრედის გულივით მოღუღუნევ ნოტების მახრავ სტრიქონთა მქნელო და სტროფების ლამაზდ ასხმავ, მუზავ ნანატრო ქარაშოტო ქალთა ქარებად ვერსად მალულო არ დამალულო გარდასახულო.. გულო და სულო ფიქრთა ჩემთა არ დაფარულო... |